Wspaniale jest świętować urodziny Jezusa, dając prezenty naszym bliskim. Ryzykujemy jednak, że zapomnimy o prezencie dla samego Solenizanta. Pismo Święte daje wiele wskazówek, co Mu  podarować. 

W Ewangelii Łukasza czytamy, że pasterze „poszli z pośpiechem”, aby szukać znaku, o którym powiedzieli im aniołowie. Posłuszeństwo – Bogu, właściwym władzom cywilnym, właściwym władzom kościelnym – także dla nas jest kluczową cnotą. Nawet Jezus był posłuszny „aż do śmierci”.

Jak powiedział św. Franciszek Salezy: „Diabeł nie boi się surowości, ale świętego posłuszeństwa”. Dobrym punktem wyjścia jest podniesienie poziomu naszego posłuszeństwa przykazaniom kościelnym.

Łukasz opowiada, że ​​pasterze „opowiedzieli, co im powiedziano o tym dziecku” i „wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli”. 

Warto również podzielić się naszymi doświadczeniami z Bożego Narodzenia. Dobrą odpowiedzią na pytanie „Co robisz w Boże Narodzenie?”, oprócz planowania podróży, jest: „Wybieramy się na mszę świętą w Boże Narodzenie”. A na pytanie „Czy miałeś udane święta?”, trafną odpowiedzią będzie: „Czułem się tak blisko Boga, modląc się w kościele, tuż przy żłóbku”.

Złoto symbolizuje wiele rzeczy, ale przede wszystkim jest ono „powszechnie akceptowane jako zapłata za dobra i usługi oraz spłata długów”. Innymi słowy, to pieniądze. Jezus powiedział: „Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi… gromadźcie sobie skarby w niebie”. Co skłoniło św. Teresę z Ávili do powiedzenia: „Największym zyskiem jest utrata bogactwa, które tak krótko trwa”.

Boże Narodzenie to doskonały czas, aby przeanalizować to, w jaki sposób dzielimy się z potrzebującymi. 

Kadzidło było używane w kulcie w starożytnym świecie, a mędrcy padali na twarz, gdy ofiarowali je Jezusowi. Bóg pragnie również naszej czci. Szczególnie pragnie, abyśmy oddawali Mu nasze bożki. Dobrym testem jest pytanie: „Czego nie dałbym Bogu, gdyby mnie o to poprosił?”. Może już kiedyś usłyszeliśmy, jak powiedział, byśmy oddali mu telefon, rozrywkę, uzależnienia, wydatki, lub temperament…

A może poprosił o dumę. Możemy myśleć, że musimy być „najlepszą wersją siebie”, aby Bóg nas akceptował. Ale Bóg kocha obecną wersję nas samych.

Nawet jeśli zawiedziesz, nawet jeśli jesteś w grzechu, ofiaruj Mu siebie w „ofierze uwielbienia i dziękczynienia”.

Mirrę używano do przygotowania zmarłych do pogrzebu. Nabożeństwo za zmarłych pozostaje ważną częścią naszego życia. Jest ono jednym z uczynków miłosierdzia co do ciała – „umarłych grzebać” – oraz dwoma co do duszy „modlić się za umarłych” oraz „strapionych pocieszać”.

Ci, którzy tęsknią za bliskimi, potrzebują pocieszenia szczególnie w okresie Bożego Narodzenia.

Mówi o tym Ewangelia Mateusza rozdz. 25.: „Cokolwiek uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili” – powie dorosły już Jezus. Ale dowiadujemy się tego już przy żłóbku.

Jezus pojawił się pośród nas w ubóstwie, na drodze, w stajni, jako bezbronne niemowlę. Ten, który był bogaty, stał się ubogim. Jego jasnym przesłaniem jest to, że powinniśmy Go tam szukać.

Artykuł ukazał się w amerykańskiej edycji Aletei.

za aleteia.pl